ARAZİ ÜZERİNE: KOLOMBİYA\'DA ÇAĞDAŞ SANAT

15.03.2011 - 10.04.2011

küratör: Jaime Cerón Silva

Bu sergi ülkemizde gerçekleşen, uluslararası arenada takip edilen kültürel aktivitelere olan bakış açılarına bir yenisini eklemek adına Kolombiya Dışişleri bakanının arayışına bir cevap olarak ortaya çıkmıştır.Kolombiya çağdaş sanatında yinelenen ilgileri ve karşılıklı iletişimi bolca örnekleyen sanatçıların eserlerini sunmak bu serginin amacıdır.

 

Ona yetki veren kurumun bakış açısına göre sergilenen proje basit bir amaca bağlanmasına rağmen, baştan beri çalışmaları, yüzeye çıktıkları yerden sanatsal uygulamaların beklentilerin içinde okunduğu zaman, etrafla yan ve olduğundan fazla anlam yükleyen hayali projeksiyonları denetlemek önemli sayılmaktaydı.

 

Sanatın ortaya çıktığı tarihi, siyasi ve sosyal dokuya iyeliği, çalışmaların harekete geçirdiği değişik kültürel gösterilere ait olduğu varsayımlardan birisi olduğu görünmektedir.

 

Ancak ‘milli temsil’ anlatımlar hakkındaki analiz veya düşünce şu anda Kolombiya’da çalışan sanatçıların büyük genelinin ifadelerinde görülen açık bir özellik değildir.

 

Bu durum resmi siyasi ideolojinin konuşmalarında yer alan bu tür anlatımların her yerde bulunmasına uyabilir. Eleştirilerini neredeyse ifadelerinin basitliği derecesinde bulundurmaya veya sanatsal ifadeleri saran evrensellik iddiaların dağıtımına boyun eğmektedir.

 

‘Kolombiya sanatı’ kategorisini kavramak ‘Alman sanatını’ veya ‘Çin sanatını’ kavramak kadar zordur çünkü sanatçıların izlediği yolda homojen bir ritim bulunmamaktadır.

 

Bunun için, serginin ismi kelimenin tam anlamıyla Kolombiya’daki çağdaş sanatsal uygulamaları içeren tek bir alanı düşünme olasılığını zora sokmaktadır

 

 

Seyir defteri

Kolombiyalı sanatçılar, yerel gerçeğe genel olarak bakıldığında kolayca anlaşılamayacak sosyal uygulamalara yaklaşımı ana görevlerinden biri olarak kabul etmişlerdir.

 

Tarihinin son yüzyılı değişik şiddet bölümleriyle geçmiş Kolombiya gibi bir ülkede sanatsal uygulamalar belirli ve dolaylı yoldan siyasi tarihi belirleyen olaylarla ilintili olmuştur.

 

Bu, sanatçıların ve genel anlamda entelektüellerin etkisi altında kaldıkları ve şiddet olaylarını onayladıkları veya karşı durmadıkları , veya açıkça karşı cephe almadıkları anlamına gelmemektedir.

 

Bazı sanatçılar şiddet olaylarını çalışmalarında temel olarak alsalar da genelinde her birinin kendi açısından, değişik dünyaları şekillendiren ve milleti oluşturan ve nüfuz eden insan topluluklarının barındıran olaylara ve siyaset ile ekonominin etkilerine önem vermişlerdir.

 

Yeni nesiller, büyük şehirlerde sadece kulaktan duyma hikayelerle/raporlarla anlaşılabilen siyasetin karmaşık gerçeğinin yan etkilerine odaklanmaya devam etmişlerdir.

 

İnsanlığın varoluşunu çevreleyen dayanıksızlığını ve geçiciliğini belirtmekte çok eğimli bir genel belirsizlik genç sanatçılarda kredisi olmayan ve alaycı bakış açısını ana etik haline getirmektedir.

 

Şüphe, ironi, alay, katı eleştiri şimdiki zamanı belirleyen hadiselerin asimile olmasına gelenek denmesiyle anılan stratejilerdir.

 

Öyle gözüküyor ki ev hayatının, acil, manasız ve boş ayrıntıları kaygı veren ve içinde kırsal ve gecekondu toplumlarının varoluşunu barındıran zaman ayarlı bombayı ihtiva eder.

 

Bu yüzden, kavram fikrine yakınlaşması aynı yerde ve zamanda yerel olarak kalırken farklı tipte gereksinimlerle küresel olarak algılanmayı doğurmuştur.

 

Büyük şehirlerde direk olarak başka çatışmalar yaşanmaktadır,ama bunların aslında aynı kaynaktan geldiği gibi gözükmektedir.

 

Bu ‘çift taraflı gerçeğin’ sonucu olarak birçok sanatçı, sanatsal uygulama ve kültürel deneyim arasındaki somut bağlantıyı engellemeye çalışanları düşman olarak kabullenmişlerdir.

 

Sanatsal uygulamayı ve insan tecrübesini sosyokültürel kapsam içerisine ekleme kapasitesini sorgulamada sanatçılar alanlarında tarihsel desteğe yarayan görsel hakimiyetin dışında kalmaya çalışmaktadırlar.

 

Birçok genç sanatçının çalışmaları bizleri yaptıklarının sanat mı değil mi sorgulamasına götürmektedir.

 

Son yıllarda Kolombiya’da bulunan sanatsal deneyimlerin sınırlarının genişlemesi sadece çalışmaları biçimlendiren süreçlerde ve kaynaklarda değişimi değil ortaya çıktıkları durumla da ilişkilendirmeye de başlamıştır .

 

Yetmişli yılların ardından gelen süreçte Kolombiya sanatı değişik yollardan, Kolombiya’da yaşamın tarihsel ve öznel tecrübesini nitelendiren gerçekleri, olayları ve çekişmeleri yansıtmıştır. Ayrıca, son yıllarda gerçekleşen sanat içerisinde söz konusu tecrübenin yansıtıldığı heterojenite açıkça vurgulanmaktadır.

 

Alan

Arazi üzerine : Kolombiya’da çağdaş sanat adlı sergi değişik sanatçı grubunun diyalog arama çalışmasıdır. Bu gençlerden birçoğu ‘Kolombiyalı olmak’ cümlesinin etrafında ve bu yaşamın bulunduğu yerde kavramsal ve politik şekilde toprak fikrini yükselten farklı perspektif ve bakış açıları koymaktadırlar

 

Bu serginin amacı Kolombiya’yı ve kültürel uygulamalarını tanımlayan kültürel, sosyal ve sembolik sınırlarının çok geniş olduğunu anlatmaya çalışmaktır.

 

Bu, ülkede bulunan belirli konular üzerinde düşünen sanatçıları bir araya getirmek ve onların hayali sınırları başka coğrafi ve kültürel gerçeklerden ayırarak karşılaştırma çabalarıdır.

 

Birbirine tezat olarak, bu sanatın gerçekleştiği arazinin oranını düşürerek Kolombiyalı olma tecrübesini arttırmaktadırlar.

 

Bu küratoryel projede etkin olan konu toprak duygusunun yeniden anlamlandırılması ve üzerinde yaşanılan yerde o yere has tecrübelerin varlığını anlatmaktır.

 

Bu fikirler ışığında şehir kadar ev mekanları da bir ulusun sosyokültürel ve jeopolitik duygusunun oluşmasında sembolik bir basamak oluşturabileceği söylenebilir.

 

Öznel duyguların yaşandığı bireyler ve sosyal gruplar da toprak algısının anlaşılmasına katkıda bulunur.Bütün bunlar da ayrıca koloni kurma sürecinin bir parçasıdır

 

Serginin başlığı, ziyaretçilerin çalışmalarda gizli kültürel, sosyal veya sembolik sınırları zapt etmeyi denemeleri, ‘Kolombiya sanatı’ referans yazılımı ile karşılaştıklarında veya bu çalışmaların değişik taktikler sayesinde silinmelerine eğilim gösterişinde zımni varsayımı ima etmektedir.

 

Bu nedenden dolayı dahil olan çalışmaların değişik ölçümlerden ve prosedürlerden gelmesi önemlidir, çünkü sanat farklı temsilleri, sanatçıların, hareket ettikleri sosyal alanda, deneyimlerinin izlerinin kalmaları gibi, harekete geçirdiğini gözlemektedir, çünkü onların her şeyden önce özne olduklarını unutmamamız gerek.

 

 

Sanatçılar:

Pablo Adarme / Gabriel Antolinez / Carlos Bonil / Adriana Bernal / Milena Bonilla / Barbarita Cardozo / Nicolás Consuegra / Adriana Duque / Gonzalo García / Humberto Junca / Miler Lagos / Víctor Muñoz / Diego Piñeros / María Isabel Rueda / Adriana Salazar / Saúl Sánchez / Jaime Tarazona / Angélica Teuta / César del Valle

 

hakkımızda

üyelik

hizmetler

iletişim

ziyaret

CerBlog

TR I

EN

Ziyaret

İletişim

Yönetim

DAHA FAZLASI