Mert Acar Absence adlı üçüncü kişisel sergisinde son dönemde üzerinde çalıştığı iki farklı yaklaşıma yer veriyor. Bunlardan ilki olan floresan aydınlatmaların yoğunlukta kullanıldığı yerleştirmelerde, malzemeye dayalı altyapısal gerçeklik, fotografik içerikle sentezleniyor. Sanatçı, görsel imge bombardımanının gündelik hayatın parçası haline geldiği bir çağda , içeriğin ardında kalan derin bir gerçekliğin yokluğunu, yapay ışığın ortaya çıkarıcı ve gizleyici yönleri üzerinden belirgin hale getiriyor. Serginin ikinci kısmını oluşturan çalışmalarda ise insansızlaştırılmış mekanlardan oluşan yüzeyler, geçitler, sınırlar ve manzaralar odağa giriyor ve izleyici bu kurgusal gerçekliğin içinde yer alan tek insan olduğu hissi ile yalnız bırakılıyor.

In his third solo exhibition, Absence, Mert Acar utilizes two different approaches with which he has recently been working. The first of these involve installations that densely use fluorescent lighting—creating a synthesis between material-based infrastructural reality with photographical content. The artist—stirred by our current world wherein being bombarded by visual imagery has become commonplace—underlines the absence of a deeper reality behind the thin façade of the content, using the revealing and concealing qualities of artificial lighting. The works that comprise the second part of the exhibition focus their lens on surfaces, passages, boundaries, and landscapes that belong to depopulated places, and leave the audience with a sense of solitariness within a fictional reality.graphic and objectual unity.